Kamica nerkowa – z początku przebiega zupełnie bezobjawowo i nie jesteśmy w ogóle świadomi tego, że w naszym organizmie dzieje się coś, co już niebawem uświadomi nam jak potworny potrafi być ból wydobywający się z obłożonej kamieniem nerki. Wtedy zazwyczaj zapada diagnoza: kamica nerkowa. Zapewne nie raz słyszeliśmy o kamieniach w nerce.
Czy w naszych nerkach rzeczywiście odkładają się kamienie? Otóż kamica nerkowa polega przede wszystkim na wytwarzaniu się złogów w naszych nerkach, które z kolei zbudowane są z fosforanu i szczawianu wapnia oraz w niektórych przypadkach z kwasu moczowego i cystyny. Złogi te nazywane są potocznie kamieniami, a ból jaki wywołują spowodowany jest przemieszczaniem się ich układem moczowym w celu wydostania się na zewnątrz.
Kamica nerkowa powstaje wtedy, gdy w naszym organizmie, a dokładnie w moczu występuje zbyt duża ilość wcześniej wymienionych fosforanów i szczawianów – wtedy właśnie wytwarzają się osadzające się na nerkach złogi, ponieważ substancje te wytrącają się. Zjawisko wytrącania może być z kolei poprzedzone zastojem moczu oraz złuszczonymi komórkami i konglomeratami bakterii.
Nie ma wątpliwości, że osoby cierpiące na kamicę nerkową, przede wszystkim uskarżają się na bardzo silny ból w okolicy lędźwiowej, który promieniuje aż do podbrzusza i spojenia łonowego, a niekiedy nawet do wewnętrznej strony uda. Ból jest przerywany, czasami boli nas mocniej, a czasami jego nasilenie znacznie spada. Oprócz tego chory może uskarżać się na wymioty, nudności, pojawieniem się w moczu krwi, parciem na pęcherz, bóle pleców, a nawet gorączkę i dreszcze. Te ostatnie objawy objawiają się w chwili gdy następstwem kamicy jest zapalenie nerek i rozwój poważniejszej infekcji.
Powodem kamicy nerkowej może być zbyt mała ilość spożywanych płynów w przeciągu dnia. To z kolei prowadzi do zgęstnienia moczu i skrystalizowania się znajdujących w nim substancji. W wyniku czego następują zaburzenia metaboliczne, których efektem są właśnie wyżej wymienione kamienie nerkowe. Kolejnym powodem tej przypadłości są zaburzenia układu anatomicznego lub, w przypadku mężczyzn – przerostu gruczołu krokowego.
Leczenie kamicy nerkowej jest przede wszystkim uwarunkowane od rodzaju kamienia, który zalega w naszych nerkach. Jeżeli złogi są zbyt małe żeby zobaczyć je w trakcie badania USG, a także zdjęć rentgenowskich jamy brzusznej (po wcześniejszym dożylnim podaniu płynu cieniującego) to znaczy, że kamienie są rodzaju moczanowego i cystanowego i aby się ich pozbyć wystarczy właściwa dieta, a także rozpuszczające złogi w nerkach leki, takie jak na przykład Allopulinor. Kuracja lekiem trwa od sześciu do ośmiu tygodni.
Jeżeli natomiast złogi są wyraźnie widoczne na zdjęciu, niestety nie da się ich rozpuścić wewnątrz organizmu i w celu ich usunięcia powinien być przeprowadzony indywidualnie dobrany do każdego pacjenta zabieg. W dzisiejszych czasach na szczęście już tylko sporadycznie stosuje się typowe operacje chirurgiczne, polegające na rozcięciu nerki. Do wyboru mamy szereg innych, mniej inwazyjnych, są to na przykład: Litotrypsja – czyli rozbijanie kamieni za pomocą fal dźwiękowych, zabieg przeskórny, czyli tak zwane wysysanie kamieni oraz ureterorenoskopia, która polega na wysysaniu mniejszych odłamków kamienia nerkowego przez cewkę moczową.
Artykuł pod redakcją portalu uro.net.pl
Originally posted 2017-03-02 11:35:38.
