Wzór sumaryczny KC4H5O6 jest pewnie znany jedynie nielicznym. Z jego pełną nazwą – wodorowinian potasu mogli spotkać się niektórzy. Jest znany jako kwaśny winian potasu, tatarus lub po prostu winny kamień. Czym jest i dlaczego pokochali go zwłaszcza cukiernicy i panie domu?
Sól kwasu winowego, bo tym jest właśnie kamień winny, powstaje w procesie fermentacji lub w czasie leżakowania wina. Osadza się zarówno w kadziach i beczkach jak i na korkach od wina. Z wyglądu przypomina kryształy cukru lub pokruszone szkło, w zależności od koloru wina – białe lub burgundowe. W żaden sposób nie wpływa on na smak wina. Jest trudno rozpuszczalny zarówno w alkoholu jak i w wodzie. Tyle w teorii a co z praktyką?
Kamień winny jest składnikiem proszków do pieczenia. Wraz z sodą oczyszczoną jest regulatorem kwasowości. Mimo, że można go często spotkać w różnych produktach pod budzących strach kodem E336 to uważa się, że nie ma on negatywnego wpływu na organizm człowieka. W krajach anglojęzycznych znany jest pod nazwą Cream of Tatar. Jest doskonały do stabilizacji i zwiększenia objętości białka z jajek. Cechuje się wysoką zawartością potasu, ale nie zmienia smaku produktów, do których się go dodaje.
Jest gwarancją perfekcyjnej bezy i idealnego sufletu. Używa się go także do produkcji cukierków.
Przepis na bezę z wykorzystaniem kamienia winnego:
Do bezy na 4 kurze jajka, potrzebna jest jedynie ¼ kamienia winnego.
Należy wsypać go do bardzo dużej miski i dodać do niego jajka w temperaturze pokojowej. Należy stopniowo zwiększać moc miksera.
Dopiero kiedy piana będzie sztywna, można zacząć dodawać cukier puder. Około 220 gram cukru należy dodawać porcjami po kilka łyżek i szybko miksować po dodaniu. Powinny się piec około godziny w 150 stopniach i „dochodzić” w zamkniętym, wyłączonym piekarniku przez pół godziny. Smacznego!
Sprawdź ceny kamienia winnego >>
Originally posted 2016-04-27 16:20:31.
Jeden komentarz
Dodaj odpowiedź