Alkoholizm jest chorobą bardzo podstępną. Zaczyna się niewinnie, zwykle od picia dla towarzystwa. Najpierw kieliszek ze znajomymi, potem na rozluźnienie i tak stopniowo coraz więcej, aż w końcu alkohol zaczyna towarzyszyć każdego dnia. Jaka jest granica pomiędzy piciem okazjonalnym, a niekontrolowanym przymusem sięgania po kieliszek? Kiedy picie alkoholu staje się problemem?
Czym jest alkoholizm?
Alkoholizm to uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne od alkoholu. Uzależnienie psychiczne polega na silnej potrzebie spożywania alkoholu w celu poprawy samopoczucia. Uzależnienie fizyczne objawia się wzrostem tolerancji na alkohol, utratą kontroli po jego wypiciu, a także zespołem abstynenckim po odstawieniu, na który składa się szereg nieprzyjemnych objawów, które w skrajnych przypadkach mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia. Nauki medyczne określają alkoholizm jako chorobę.
Jak rozwija się alkoholizm?
Alkoholizm nie ujawnia się nagle, ale rozwija stopniowo. Każdy przypadek uzależnienia od alkoholu poprzedzony jest występowaniem sygnałów ostrzegawczych. Jeśli zostaną w porę zauważone, rozwój alkoholizmu może zostać zahamowany. W naszej kulturze picie alkoholu jest bardzo powszechne, dlatego pierwsze objawy alkoholizmu zwykle są trudne do wychwycenia. Zazwyczaj zaczyna się niewinnie, od wieczornych drinków ze znajomymi. Sięganie po alkohol okazyjne, dla towarzystwa nie oznacza od razu choroby, warto jednak umieć rozpoznawać sygnały, które świadczą o problemie.
Kiedy zaczyna się alkoholizm? Objawy choroby alkoholowej
Alkoholikiem człowiek nie staje się z dnia na dzień. Choroba ta ma swoje etapy rozwoju. Wyróżnia się 4 fazy alkoholizmu: prealkoholowa, ostrzegawcza, krytyczna i przewlekła. W każdej z nich przybywa objawów, które mogą świadczyć o rozwoju choroby alkoholowej.
Spis treści:
Faza I – prealkoholowa
Faza prealkoholowa, określana również fazą wstępną, może trwać nawet kilka lat i nie wzbudzać żadnych podejrzeń, zarówno u samego alkoholika, jak i osób postronnych. Objawy charakterystyczne dla tej fazy nie różnią się zbytnio od zachowań osób sięgających okazjonalnie po trunki. W tej fazie alkohol spożywany jest głównie dla przyjemności. Alkoholik podświadomie szuka okazji do wypicia – wychodzi na imprezy, inicjuje spotkania towarzyskie. Z czasem jego tolerancja i ochota na alkohol wzrasta.
Faza II – ostrzegawcza
Charakterystycznymi objawami dla fazy drugiej, czyli tzw. ostrzegawczej, jest urwany film po alkoholu, czyli tzw. luki pamięciowe. Ponadto typowe dla tej fazy są również takie zachowania, jak: szukanie ciągłej okazji do picia, inicjowanie wypijania kolejek, pierwsze próby picia ukrytego, w samotności, zmiany w zachowaniu po alkoholu.
Faza III – krytyczna
Faza krytyczna zaczyna się w momencie, gdy alkoholik traci kontrolę nad ilością wypijanego alkoholu. Krótkie stany abstynencji, o ile w ogóle są, kończą się szybkim powrotem do picia. Alkoholik zaczyna zaniedbywać rodzinę, pracę, pojawiają się konflikty małżeńskie. Całe życie osoby uzależnionej zaczyna kręcić się wokół alkoholu. Głównymi zajęciami stają się planowanie picia, kupowanie alkoholu lub gromadzenie środków na ten cel. Innymi objawami charakterystycznymi dla fazy krytycznej są: wzrost agresywności, zaniedbywanie wyglądu zewnętrznego, zaburzenia popędu seksualnego, składanie przysięgi abstynencji. Pojawia się też głód alkoholowy. Jest to jedno z podstawowych objawów uzależnienia od alkoholu definiowane jako silna i nieodparta potrzeba picia.
Faza IV – przewlekła
Faza przewlekła, inaczej chroniczna, to stan, w którym alkoholik wyzbywa się wszelkich wyrzutów sumienia i zahamowań. Pije praktyczne cały czas, a zaczyna już po przebudzeniu się. Gwałtownie obniża się też jego tolerancja na alkohol. Na tym etapie często dochodzi do całkowitego rozpadu więzi rodzinnych. Alkoholik zaczyna kraść, wynosić rzeczy z domu, ponieważ picie staje się jedynym i głównym celem w jego życiu. Każda próba wytrwania w trzeźwości kończy się zespołem abstynenckim. Do typowych objawów zespołu abstynenckiego należą: pogorszenie nastroju, wymioty, nudności, biegunka, bóle mięśniowe, zwiększona potliwość, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia snu, lęki. Może pojawić się również psychoza alkoholowa lub padaczka alkoholowa.
Co, jeśli to już alkoholizm?
Jeśli uzależnienie się już rozwija, najwyższa pora zacząć działać. W większości przypadków samodzielne wyjście z nałogu jest niemożliwe. Pomóc może terapia. Terapia leczenia uzależnień to jedyna profesjonalna droga, dzięki której osoby uzależnione od alkoholu mają szansę przestać pić i zacząć normalne życie. Podstawowymi metodami terapeutycznymi stosowanymi w ośrodkach leczenia uzależnień są: psychoterapia indywidualna oraz psychoterapia grupowa. Celem terapii jest wypracowanie umiejętności powstrzymywania się od picia oraz radzenia sobie z głodem alkoholowym.
 | Artykuł został przygotowany przez Ośrodek Nowe Życie specjalizujący się w leczeniu alkoholizmu i innych uzależnień. |
